Пеш по светот/ Во туѓина

Во тугина

од Коле Неделковски

Од збирката „Пеш по светот“ пренесена во оригинал на македонско писмо.

Разгоруј небо, разгоруј,
огнови бујни, пламени
фрлај и диво расфрлуј
низ таа земја стемнета.

Па ако негде догледаш
моме со образ увилен,
смили се, срце смириму
и го со надеж зарадуј.

Оти ја се сум далеку —
ширна не дели ширина,
а в гради млади долбоко
сладок ни спомен остана.

Уф, се тој пат се извива,
проклето сонце одмина,
мекава свес ми завива,
ах либе, таа тугина.

Се така ли ке живејам —
туѓино, болка најлута,
без да си младост приберам
крај либе радост долбока.

Поврзано

Надворешни врски

„Пеш по светот“, оригинално издание на македонски јазик со бугарска азбука.