Жив отруен Чичко ми...

од Коле Неделковски
Ропство
Од збирката „Молскавици“ пренесена во оригинал на македонско писмо.

на М. Г. Војницалиа

Нажапчи врата и тргна,
на старос со свиен грб,
по викот на мисли светли,
низ проклет и немил свет.

Пред ништо нигде не запре,
пред пари и имот грд,
пред спомен од младост бујна
пред радост од стара чест!

И така без дом се скита
и горе за народ свој,
а нигде ни стреа пуста
да сведеш на старост лик.

И носен вечно од маки,
на камен тврд заспа сон,
о заспа и песни викна,
(з)а робја и роден крај.

О, заспа фтугина клета,
без екот да чуеш мил
Клепа твој песни што вие,
и држи црн роб на штрек.


Поврзано

Надворешни врски

  • „Молскавици“, оригинално издание на македонски јазик со бугарска азбука.