Јанкулова смрт Мати

од Браќа Миладиновци
Стојан и султан
на современ македонски правопис


Мати ло, Мати вдовицо!
Остана Мати вдовица
Остана сос три дечица,
Мати сја чудом чудеше,
Сос това тешко имање,
Какво да стори, да прави.
Мати дума на сељани:
„Сељани, вие кметови!
Што е на света хубаво,
Хубаво и хаирлиа,
Мати ште да го направи.”
Сељани Мати думаха:
„Најхубаво е на света,
Хубаво и хаирлиа
Да си мостови направиш,
По мости, Мати, да врвјат,
Дребно, Мати ле, и едро,
Старо, Мати ле, и младо,
Куцо, Мати ле, и слјапо.
Мати сељани не слуша,
Та си попови попита;
„Што е на света хубаво,
Хубаво и хаирлија?
Мати ште да го направи.”
Попови Мати думаха;
„Хубаво, Мати, на света
Ч'ркови да си направиш,
В ч'ркови, Мати, да врват
Да врват всјакаква вјара,
Дребно, Мати ле, и једро,
Старо, Мати ле, и младо,
Куцо, Мати ле, и слјапо.”
Мати попови не слуша,
Та темничари попита:
„Што е на света хубаво
Хубаво и хирлиа?”
И темничари думаха:
„Хубаво, Мати, на свето
Да си направиш т'мница,
В т'мница, Мати, да лежат,
Сички бор млади јунаци.”
Чи си откупи Мати, ле
Се т'мничерски мастори,
Чи т'мница заправили.
Девјат години правили,
Дења прават, ношта пада,
Та е фарлиле нејнио,
Нејнио син Иванчо
Фарлиле в т'мна т'мница
Тог сја т'мница задржа,
Та сја темница направи.