Зборник на Миладиновци/ Будинска Рада

Будинска Рада

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Мари Радо, бјала Радо!
Цар царува в Цариграда,
Бјала Рада в Буден града.
Биха млади јеничаре,
Не можаха да разбијат
Нови града Буденова,
Дур не доде Татар паша,
Татар паша сос Татари.
Дваш обиде, триш удари;
Твари ми са разљуљаха,
Кључалки са потрошиха,
И порти са отвориха,
Та е влјазал Татар паша.
Там е нашол бјала Рада,
Дека јаде циро јагне,
И пие си рујно вино
С Петра Бана, мила брата
И Ивана побратима.
Петра Бана погубиха;
А Ивана посјакоха,
Бјала Рада поробиха.
Врзаха и бјало лице
Бјало лице с бјала в'ла
Черни очи с черна в'ла,
Туриха ја во кочија,
Главиха и (Турчин) коџиџија
Да кара Ради кочија.
Врваха мало и млого,
Отидоха крај морето,
Моренки хоро играјат.
Рада на Турчин говори:
„Турчине, коџиџие ле!
Отвржи ми бјало лице
Бјало лице с бјала в'ла,
Черни очи с черна в'ла,
Да погледам горе долу,
Горе долу по хорото
По хорото, по момите,
Дано вида от мојата
От мојата мила рода.”
Коџиџија отговарја:
„Ти штеш, Радо, да си видиш,
Твојата, Радо, клета рода,
Кога роди врба грозде,
А ракита ж'лти дјули.”
И Рада му отговарја:
„Коџиџија, брат да ми си,
Ја подај ми влашко ноже,
Да разрежа таја јаб'лка,
Устата да си раскваса,”
Коџиџија и подаде
И подаде влашко ноже;
Прободе са бјала Рада
Прободе са в клето срце.