Момчула војвода Ѓуро

од Браќа Миладиновци
Будинска Рада
на современ македонски правопис



Два са змеја во планина бијат,
До две реки черни крви течат;
И крајот е до черна темница,
Во темница Ѓуро добар јунак,
В р'це држи пиле соколово,
Прсти крши сив сокола храни,
С'лзи рони сив сокола пои,
И ми дума Ѓуро добар јунак:
„Ој та тебе пиле соколово!
Не та рана гољам да порастеш,
Но та рана дома да та прата;
Та да видеш моите дворове,
Запустели, со пелин обрасли.”
Отговарја пиле соколово:
„Сношти минах крај твоите двори,
На сред двори едно сухо дрво,
На дрвото до три кукавици.
Прва кука ми е онемјала,
Втора кука ми е присипнала,
Третја кука и ми погледва.”
Отговарја Ѓуро добар јунак:
„Дето кука, та е онемјала,
Таја ми е мојта стара мајка,
Дето кука ми е присипнала,
Тја ми е мојата мила сестра,
Дето кука и ми погледва,
То ми е моето прво либе.”