Константин Миладинов/ Т’га за југ

„Т’га за југ“ од Константин Миладинов

Тага за југ

Орелски крилја как да си метнех

и в наши стâрни да си прелетнех!

На наши места ја да си идам,

да видам Стамбол, Кукуш да видам,

Да видам дали сâнце и тамо

матно угревјат, како и вамо.

Ако как овде сâнцето ме стретит,

ако пак мрачно сâнцето светит:

На пâт далечни ја ке се стегнам,

и в други стâрни ке си побегнам,

каде сâнцето светло угревјат,

каде небото ѕвезди посевјат.

Овде је мрачно и мрак м' обвива

и темна мâгла земја покрива:

мразој и снегој, и пепелници,

силни ветришта и вијулици,

Околу мâгли и мразој земни,

а в’гради студој, и мисли темни.

Не, ја не можам овде да седам!

Не, ја не можам мразој да гледам!

Дајте ми крилја ја да си метнам

и в наши стâрни да си прелетнам:

на наши места ја да си идам,

да видам Охрид, Струга да видам.

Тамо зората греит душата

и сâнце светло зајдвит в гората.

Тамо дарбите природна сила

со сâта раскош ги растурила:

Бистро езеро, гледаш, белеит

или од ветар синотемнеит:

поле погледниш, или планина

-сегде Божева је хубавина.

Тамо по срце в кавал да свирам,

сâнце да зајдвит, ја да умирам!

Наводи

• Песни, Константин Миладинов, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.

Сите дела од овој автор се во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 100 години.