Слеј се со тишината/ Убавината
„Убавина“ од Ацо Шопов |
- Me прогони како жена блудна,
- ненаситна, похотна, осамена.
- Me грабнува вo прегратка пламена
- неизбежно и сo cилa судна.
- И ме фрла co дланката лесна
- в чудна игра, в чудно компонирање,
- изгаснувам во грч и умирање
- и се враќам в живот како песна.
- Па со поглед што блика и зрачи,
- потонувам до дно вo модрината,
- и кликнувам пак на убавината:
- Прострелај ме со своите лачи!
- Прострелај ме, па се' нека стивне
- без расудок, без празно умување,
- и блесокот на тоа лудување,
- само твојот блесок нека вивне.