:Сега сум сам во својата соба и затоа ви пишувам.
- Мојата соба е мрачна, мојата соба е тажна,
- и само моето жолто перо шумоли по хартијата
- радосно, како вљубено врапче.
- Затоа, mademoiselle чујте ги моите стихови,
- иако не се доволно испеглани
- да капнуваат
- како eau de cologne,
- во вашето нежно, плус тоа, музикално уво.
- Можеби ќе ви бидам толку прост
- како чкрипањето на селска кола,
- а вие толку убави
- со нашминкани усни и душа
- како портокал грчки.
- Вие што имате 32 заба и фустан со боја на `рѓосано злато,
- вие, чиишто гради се премногу тесни да го пропуштат сонцето,
- вие, чијшто глас ѕвони како три хавајски мандолини,
- чијшто глас е сладок како mocca sorta,
- слушнете ги сега моиве зборови, потопли од козјо млеко:
- јас ли сум виновен што улиците на мојата душа се ширум отворени
- за оние што сакаат повеќе леб, повеќе сонце и небо.
- Гледајте, моите очи имаат блесок на вашите лакирани чевли,
- моите уши се црвени од радост, како социјалистичкото знаме,
- зашто јас сум пијан од вашиот глас и поглед.
- - Како се осмелувате?
- - Но, mademoiselle,
- та вашиот глас ми донесува три и пол кила радост,
- и, иако сте поздодевна од стилот на Хорацие,
- јас ве сакам повеќе од своите цокули, црни како мртовечки коли,
- па дури и повеќе,
- повеќе од моето кученце што се вика Бубу
- и грациозно лае: ав, ав, ав!
- Mademoiselle, јас сум сам во собава
- и ве прашувам:
- зошто вашиот поглед е посладок од бонбоните Nestley,
- зошто мојот глас, што ѕвони како селска камбана
- трепери како беззаб и белобрад старец
- кога ќе ве видам и поздравам:
- Bonjour, m-lle Lili!
- Но, вие не сте сама. Кај вас има жур.
- Кај вас има 15 гости, 1253 раскошни зборови,
- 15 „добредојдовте“ и 15 „како сте“,
- 15 цилиндри, плус 15 празни мозоци, плус 15 дебели черепи,
- кај вас се: баталјон фрази готови за старт,
- кај вас се 15 по 2 рамно 30 бели ракавици,
- кај вас е: жур, жур, жур!
- Но јас нема да дојдам кај вас,
- зашто немам цилиндер, ракавици, насмевки.
- Нема да дојдам кај вас, туку ќе ви напишам едно писмо,
- добродушно, како магарешки уши.
- А ако вие не ми одговорите,
- ќе се најадам конзервирани сардини,
- Франсис – Жамови елегии
- и Андерсенови приказни
- од жалост и кивавица.
- И смртно ќе се разболам од љубов,
- па ќе го земам своето кученце Бубу,
- ќе го бакнам во муцката
- и заедно ќе залаеме од жал и љубов,
- вака:
- Ав, ав, ав!
- Ау, ау, ау!
Извор
- Коле Неделковски, Антон Попов, Ангел Жаров, Мите Богоевски, Ацо Караманов „Избрани стихови“, Скопје, 1991, 156-157 стр.
|
