Прво писмо од апостол Павле до христијаните во Коринт

Писмо од апостол Павле до христијаните во Рим

Прво писмо од апостол Павле до христијаните во Коринт Библија од [[]]

Второ писмо од апостол Павле до христијаните во Коринт

Глава 1

Авторство и поздрави

¹Од Павле, повикан од Бог да Му биде апостол на Исус Христос, и од нашиот брат Состен.

²До Божјата црква во Коринт, до вас, кои Бог ве повика да бидете Негов свет народ и ве направи свети преку Исус Христос, и вас, и сите христијани насекаде, сите што го повикуваат името на Исус Христос, нивен и наш Господ.

³Ви посакуваме благонаклоност и мир од Бог, нашиот Татко, и од Господ Исус Христос.

Благодарност на Бог за благословите во коринтската црква

⁴Постојано Му се заблагодарувам на мојот Бог за Неговата милосрдна благонаклоност што ви ја подари преку Исус Христос. ⁵Тој во секој поглед ја збогати вашата црква со надареност за говорништво и со многу знаење. ⁶Со тоа и проповедањето за Христос се зацврсти меѓу вас. ⁷Сега, додека нестрпливо го чекате повторното доаѓање на нашиот Господ Исус Христос, не ви недостасува никаква духовна дарба. ⁸Тој ќе продолжи да ве надградува докрај, за да бидете беспрекорни на денот кога ќе се врати нашиот Господ Исус Христос. ⁹Во Бог можете да имате доверба! Тој ве повика да се здружите со Неговиот Син Исус Христос, нашиот Господ.

Неединство меѓу верниците во Коринт

¹⁰Сега, драги пријатели христијани, многу ве молам, во името на нашиот Господ Исус Христос, да изградувате слога меѓу вас, за да не дојде до раздор во црквата. Треба да ги усогласите вашите идеи и планови. ¹¹Од семејството на Хлое ме известија дека меѓу вас, драги мои, има поделби. ¹²Едни сте викале: „Јас сум Павлов!“ други: „Јас сум Аполосов!“, трети: „Јас сум Петров^[1]!“, четврти: „Јас сум Христов!“

¹³Зар Христос се раздели? Павле ли беше распнат за вас? Во името на Павле ли бевте крстени? ¹⁴Благодарен сум Му на Бог што, освен Крисп и Гај, јас не крстив ниту еден од вас, ¹⁵за да не рече некој дека е крстен во мое име. ¹⁶(Да, ги крстив и членовите на семејството на Стефан, а не се сеќавам дали сум крстил уште некој.) ¹⁷Христос не ме испрати да крштавам, туку да ја проповедам Радосната вест, и тоа не со мудри говори, за да не се омаловажи силата на делото што го изврши Христос на крстот.

Световна и Божја мудрост

¹⁸Проповедањето за смртта на Исус на крстот им звучи бесмислено на луѓето што се на патот кон пропаста, но за нас што преку тоа се спасивме, претставува Божја сила. ¹⁹Во Светото писмо, Бог вели:

„Ќе ја уништам човечката мудрост, 

ќе ги отфрлам нивните најостроумни идеи[2].“ 

²⁰Зашто, ни филозофите, ни законодавците, ниту научниците на овој свет не нѐ спасија! Бог ни покажа дека мудроста на овој свет е далеку од мудрост! ²¹Кога мудриот Бог, виде дека луѓето преку сопствената мудрост никогаш нема да дојдат до Него, реши да им обезбеди спасение на оние што ќе ѝ поверуваат на оваа, навидум бесмислена, порака што ние ја проповедаме^[3]. ²²И додека Евреите бараат знаци од небото, а Грците мудруваат, ²³ние проповедаме за Христос Кој беше распнат за да нѐ спаси. Тоа за Евреите е неприфатливо, а за другите народи - бесмислено! ²⁴Но за оние што се повикани од Бог да се спасат, без разлика дали се Евреи, или се од другите народи^[4], во Христос се покажа Божјата сила и Божјата мудрост. ²⁵Овој навидум неразумен Божји план е многу помудар и од најмудрите човечки планови, и она што ни изгледа слабо од Бог, е многу помоќно од сета човечка моќ.

²⁶Погледнете се, драги мои, вие што сте од Бога одбрани: меѓу вас нема многумина што се мудри според човечки мерила, ни многу моќници или луѓе од благородничко потекло. ²⁷Напротив, Бог ги одбра оние што овој свет ги смета за прости, за да ги посрамоти оние што се сметаат за мудри. Бог ги одбра оние што во овој свет се немоќни, за да ги посрамоти моќниците. ²⁸Бог ги одбра оние што не се од благородничко потекло и оние што се презрени во овој свет, за да ги направи ништожни оние што овој свет ги смета за многу важни. ²⁹Така ниеден човек не ќе може да се фали пред Бог.

³⁰Бог ви овозможува и вам да се спасите преку Исус Христос, Кој стана наша мудрост од Бога, ни ја подари Својата праведност, нѐ направи свети и ја плати цената за да нѐ откупи. ³¹Затоа, во Светото писмо е напишано:

„Кој сака да се фали, 

нека се фали само со она што го стори Господ[5].“

Глава 2

Мудроста што ја проповедал апостолот Павле

¹Драги пријатели, кога дојдов кај вас да ви ја проповедам Божјата порака^[6], јас не се служев со висок стил на зборување или со мудрување. ²Сметав дека меѓу вас не треба да ги истакнувам моите сестрани познавања, туку да ви проповедам само за Исус Христос и за Неговото распнување на крстот.

³Веројатно ви делував слаб, исплашен и растреперен. ⁴Она што ви го зборував и проповедав не се состоеше од мудро составени говори за да ве убедам, туку Светиот Дух ја покажа Својата сила меѓу вас. ⁵Постапив така за да се здобиете со вера втемелена на Божјата сила, а не на човечка мудрост.

⁶Се разбира, кога сме меѓу зрели христијани, знаеме да одржуваме и мудри говори. Но тоа не е мудрост што произлегува од овој свет или мудрост што ги привлекува владетелите на овој свет, кои кратко траат. ⁷Ние ја проповедаме Божјата таинствена мудрост која порано беше скриена, но од искона наменета во вечноста нам да ни донесе слава. ⁸За жал никој од денешните владетели не ја разбра, зашто да ја беа разбрале, немаше да го распнат нашиот величествен Господ. ⁹Ние го проповедаме она што во Светото писмо е опишано вака:

„Око човечко не видело, 

уво човечко не слушнало, 

ниту пак човечкиот ум можел да го замисли 

тоа што Бог го има приготвено за оние што Го сакаат[7].“ 

¹⁰А нам Бог ни го има откриено тоа преку Својот Дух. Божјиот Дух знае сѐ, вклучувајќи го и она што е длабоко во Божјиот ум. ¹¹Зашто, како што ниеден човек не може да му ги знае мислите на друг човек, освен неговиот сопствен дух, така никој не може да ги знае Божјите мисли, освен Божјиот Дух. ¹²А Бог ни Го даде токму Својот Дух (не духот на овој свет), за да ги знаеме сите работи што Тој ни ги подарил.

¹³Кога ви зборуваме за овие работи, ние не користиме зборови на човечка мудрост, туку зборови што ни се дадени од Божјиот Дух, Кој духовните работи ги објаснува со духовен речник^[8].

¹⁴Луѓето кои не се препородени од Божјиот Дух не можат да ги разберат вистините што доаѓаат од Божјиот Дух, и затоа не ги прифаќаат. Ним сето тоа им изгледа неразбирливо, а тоа е затоа што духовните работи можат да се разберат само со помош на Божјиот Дух. ¹⁵А луѓето кои се препородени од Божјиот Дух се способни сѐ да разберат, иако самите нив другите луѓе не можат да ги разберат. ¹⁶Како што рекол пророкот Исаија:

„Кој ги знае мислите на Господ? 

Кој Му е советник на Господ[9]?“ 

А нам ни е даден Христовиот ум и затоа можеме да ги разбереме овие работи.

Глава 3

Поделби меѓу незрели христијани

¹Драги мои, додека бев кај вас, јас не можев да ви зборувам како на духовно зрели христијани. Ви зборував како на телесни луѓе, како на луѓе што во Христовата вера се новороденчиња^[10]. ²Ве хранев со млеко, а не со тврда храна, бидејќи сѐ уште не бевте способни да ја примате. За жал, ни сега не сте способни. ³Сѐ уште сте телесни, како луѓето од овој свет, штом си завидувате и се карате. Зар со тоа не докажувате дека сте исти како луѓето што не се христијани? ⁴Едни од вас велат дека се Павлови следбеници, а други дека се следбеници на Аполос. Зар тоа не покажува дека сте како и сите други, телесни луѓе?

Проповедниците се само Божји слуги

⁵Кој е Аполос? Кој е Павле? Вреди ли заради нас да се карате? Ние сме само Божји слуги преку кои поверувавте. Секој од нас си ја извршуваше задачата дадена од Господ. ⁶Јас сеев, Аполос полеваше, но Бог овозможи семето да порасне. ⁷Не е важен ни тој што сееше, ни тој што полеваше, туку Бог, Кој овозможи семето да порасне. ⁸Оној што сее и оној што полева работат еднакво важни задачи и секој од нив ќе добие награда соодветна на вложениот труд. ⁹И Аполос и јас работиме за Бог, а вие сте Божја нива, Божја градба, а не наша.

Индивидуална одговорност: Христовиот Суд

¹⁰Користејќи ја дарбата што Бог милостиво ми ја даде, јас, како и секој мудар ѕидар, најпрво го поставив темелот, а други по мене ќе градат врз него. Но секој мора да внимава како ќе гради! ¹¹Никој не смее да поставува друг темел, зашто тој е веќе поставен, а тоа е Исус Христос! ¹²Врз тој темел, некој ќе ѕида со злато, сребро или скапоцени камења, а друг со дрво, сено или слама. ¹³Но ќе дојде ден, кога сечие дело ќе излезе на видело! Секое дело, на секој христијанин, ќе биде проверено низ оган, за да му се утврди вистинската вредност. ¹⁴Ако делото издржи, градителот ќе добие награда; ¹⁵ако, пак, делото согори, градителот ќе се соочи со голем губиток. Ќе се спаси, но како некој што поминал преку оган!

¹⁶Зар не сфаќате дека вие сте Божјиот храм и дека Божјиот Дух живее во^[11] вас? ¹⁷Ако некој го урива Божјиот храм, Бог него ќе го разурне, бидејќи Божјиот храм е свет. Тој храм сте вие, христијаните.

¹⁸Никој нека не се залажува! Ако некој од вас се смета за мудар според мерилата на овој свет, треба да се ослободи од таквата самоувереност^[12], за да може да стане мудар според Божјите мерила. ¹⁹Зашто мудроста на овој свет е рамна на лудост пред Бог! Во Светото писмо пишува:

„Бог ги лови самоуверените мудреци 

во стапицата на нивното сопствено лукавство[13]!“ 

²⁰И на друго место:

„Господ им ги знае плановите на мудрите, 

знае дека во нив нема вредност[14]!“ 

²¹Затоа, никој да не се фали со човек! Вам ви припаѓа сѐ: ²²И Павле, и Аполос и Петар^[15], и целиот свет, и животот и смртта, и сегашноста и иднината - сѐ ви припаѓа вам, ²³а вие Му припаѓате на Христос, а Христос Му припаѓа на Бог.

Глава 4

Одговорната задача на апостолите

¹Мене и Аполос треба да нѐ сметате за Христови службеници, на кои им е доверено да раководат со Божјите тајни^[16]. ²А од секој раководител се бара верно да ги извршува поставените задачи. ³Малку ми значи вашата оценка за мене, или оценката од други луѓе. Јас дури ни самиот не се оценувам. ⁴Навистина, совеста ми е чиста, но и тоа не е доволно за да ме оправда. Господ е Тој што ќе ме оценува.

⁵Затоа, за ништо не донесувајте конечен суд предвреме, пред да дојде Господ. Тој ќе го изнесе на виделина она што за нас е скриено и невидливо и ќе ги обелодени мотивите на секое срце. Тогаш Бог секого ќе го пофали толку колку што заслужил.

⁶Драги пријатели, се посочив себеси и Аполос како пример, за да научите што значи поговорката: „Ништо повеќе од она што е напишано во Светото писмо!“ Не треба да се вообразите, приклонувајќи се кон еден од нас, а понижувајќи го другиот. ⁷Што ти дава за право да се сметаш за повреден од другите? Што е тоа што го имаш, а да не си го добил од Бога? А ако тоа што го имаш си го добил од Бога, зошто се фалиш со тоа? Зар не се работи за подарок?

⁸Веќе се заситивте, се збогативте и без нас си создадовте свое царство. Камо навистина да создадевте царство, па и ние ќе можевме да владееме заедно со вас! ⁹Понекогаш ми се чини дека нас апостолите Бог нѐ поставил последни, како осуденици на смрт, јавно изложени на приказ пред целиот свет - и пред ангелите и пред луѓето!

¹⁰Нас нѐ сметаат за глупави, поради посветеноста кон Христос, а вас верата во Христос ве направи мудри. Ние сме слаби и понижени, но вие сте моќни и почитувани. ¹¹Сѐ до овој миг ние сме и гладни и жедни, во партали, тепани, без постојано место за живеење. ¹²Работиме до изнемоштеност и се издржуваме од трудот на сопствените раце. Луѓето нѐ навредуваат, а ние ги благословуваме. Нѐ прогонуваат, а ние стрпливо поднесуваме. ¹³Нѐ напаѓаат, а ние одговараме со љубезни зборови. Се однесуваат кон нас како да сме отпадок, како смет исфрлен од сите сѐ до денешен ден.

¹⁴Не ви го пишувам ова за да ве посрамам, туку да ве посоветувам како мои драги деца. ¹⁵Дури и да имате десет илјади учители што ќе ве поучуваат за Христос, имате само еден духовен татко. Јас ви ја донесов Радосната вест за Исус Христос и така станав ваш духовен татко. ¹⁶Затоа ве молам да го следите мојот пример.

¹⁷За таа цел го испратив кај вас Тимотеј. Тој е мое драго чедо и верен службеник на Господ. Тој ќе ве потсети за она што јас го проповедам за Исус Христос по сите цркви каде што одам.

¹⁸Некои од вас мислат дека јас никогаш веќе нема да дојдам во вашата црква, па се поставија на високо. ¹⁹Но, ако даде Господ, наскоро ќе дојдам и ќе видам колку се силни оние што се креваат на големо, не на зборови, туку на дело. ²⁰Зашто Божјото царство не е празни зборови. Тоа е сила! ²¹Што сакате: да дојдам кај вас со прачка, или со љубов и со кроток дух!?

Глава 5

За неморалот на некои „христијани“

¹Јавено ми е дека кај вас има некој човек што живее во блуд, и тоа таков блуд каков што нема ни меѓу паганите: блудство со својата маќеа^[17]! ²А вие, наместо да жалите - се гордеете! Треба да го отстраните од вашата средина тој што прави такво нешто!

³Иако јас сум физички отсутен, со духот^[18] сум меѓу вас. Јас веќе пресудив за тој што направил такво нешто, исто како да сум присутен. ⁴Треба да се соберете во името на нашиот Господ Исус Христос, а со вас ќе биде и мојот дух, па со силата на нашиот Господ Исус Христос, ⁵да го исклучите тој човек од црквата, препуштајќи го во рацете на сатаната! Така тој телесно ќе биде казнет^[19], за да биде спасен неговиот дух на Денот кога Господ ќе се врати.

⁶Не е добро што се фалите колку сте духовни, а дозволувате во вашата средина да се случуваат вакви работи! Зар не знаете дека е доволно само малку квасец, за да го скисне целото тесто^[20]? Така е и со гревот. ⁷Исчистете се од стариот квасец, односно, од гревот! Тогаш ќе бидете ново тесто, замесено без квасец. Вие сте токму тоа, бидејќи нашето пасхално Јагне, Христос, беше веќе жртвувано за нас. ⁸Немојте да го славите празникот Пасха со >стариот квас', односно, така што ќе продолжите да бидете лоши и расипани, туку со бесквасен леб, односно, со искреност и духовна чистота. Бидете чисти и искрени, па прославете го со леб без квасец.

⁹Во моето претходно писмо ви напишав да се држите настрана од луѓе што се впуштаат во блуд. ¹⁰Притоа не мислев на луѓе кои сѐ уште не се христијани, а живеат во блуд. Кога би требало да се држите настрана од сите што во овој свет се неморални, алчни, лажговци и што им се поклонуваат на разни идоли, би требало сосема да го напуштите овој свет! ¹¹Мислев на луѓето што се нарекуваат христијани, а сепак прават блуд, или се алчни, или им се поклонуваат на идоли, или ги навредуваат другите, или се опиваат или мамат. Со такви немојте дури заедно ни да јадете!

¹²Зар е моја работа да судам за оние што се надвор од црквата? Не треба ли и вие најнапред да се грижите какви се оние што се внатре во црквата? ¹³На оние што се надвор, Бог ќе им суди, а нам Светото писмо ни порачува:

„Отстранете го од вашите редови секој што е зол[21]!“

Глава 6

За споровите меѓу христијаните

¹Кога меѓу двајца христијани има некој спор, доликува ли случајот да го изнесуваат пред световен суд, наместо да побараат помош од другите христијани? ²Зар не знаете дека еден ден, ние, христијаните, ќе му судиме на овој свет? Ако вие треба да му судите на целиот свет, зарем не сте способни да разрешите дури и најситен меѓусебен спор? ³Зар не знаете дека ние, христијаните, ќе им судиме дури и на ангелите? Тогаш, колку полесно треба да ги разрешуваме овоземните несогласувањата! ⁴Кога се спорите за најобични, секојдневни работи, зошто одите да се судите пред луѓе кои црквата воопшто не ги цени!? ⁵Треба да се засрамите, што сум присилен да ви го кажувам тоа! Нема ли меѓу вас христијаните барем еден мудар човек кој би можел да пресудува во вашите меѓусебни спорови? ⁶Туку дозволувате еден христијанин да се суди со друг христијанин, и тоа пред суд на неверници!

⁷Самото тоа што вие воопшто се тужите еден со друг, несомнено претставува пораз за вас. Зошто не истрпите, макар и да сте онеправдани? Зошто не ја прежалите штетата што евентуално ви е нанесена? ⁸Наместо тоа, вие самите правите неправди и им нанесувате штета на своите сохристијани!

За чист христијански живот

⁹Зар не знаете дека неправедниците нема да бидат меѓу наследниците на Божјото царство? Немојте да се залажувате! Ни блудниците, ни идолопоклониците, ни прељубниците, ни полово изопачените мажи, ни хомосексуалците, ¹⁰ни крадците, ни алчните, ни пијаниците, ни клеветниците, ни измамниците нема да бидат меѓу наследниците на Божјото царство! ¹¹И некои од вас бевте такви, но сега сте очистени^[22], станавте свети и оправдани пред Бог преку делото на Господ Исус Христос и Духот на нашиот Бог.

¹²Некои од вас велат: „Имам слобода да правам што сакам!“ Да, но не е сѐ полезно! Иако имам слобода да правам што сакам, нема да дозволам да робувам на нешто. ¹³Велите: „Храната е наменета за стомакот, а стомакот за храната!“ Да, но еден ден Бог ќе ги уништи и стомакот и храната. Телото не постои за со него да правиме блуд. Нашите тела Му припаѓаат на Господ, зашто Господ ги создал. ¹⁴Бог ќе ги воскресне и нашите тела со истата моќ со која Го воскресна и нашиот Господ.

¹⁵Зар не сфаќате дека вашите тела се органи на Христовото тело?Треба ли сега јас да земам нешто што е Христово и да го соединам со проститутка? Никако! ¹⁶Или не ви е јасно дека оној што се соединува со проститутка, станува едно тело со неа? Светото писмо вели: „Двајцата ќе станат едно тело^[23].“ ¹⁷На сличен начин, Кој се соединува со Господ, станува еден дух со Него.

¹⁸Бегајте од блудот! Секој друг грев што човек може да го направи е надвор од неговото тело, но со блудот греши против сопственото тело. ¹⁹Зар не знаете дека вашето тело е храм на Светиот Дух, Кој ви е подарен од Бог за да живее во вас? Вие не сте ваша сопственост. ²⁰Откупени сте со скапа откупнина! Затоа, користете ги вашите тела со должната почит спрема Бог.

Глава 7

== ОДГОВОРИ НА НЕКОЛКУ ПРАШАЊА

1) За бракот и брачните односи ==

¹А сега да ви одговорам на прашањата што ми ги поставивте во вашето писмо. Прво: „Да, добро е човек да не се жени^[24]. ²Но, поради опасност од блудства, секој маж треба да има своја жена и секоја жена свој маж.

³Мажот нека ги исполнува брачните должности спрема својата сопруга, а исто така и жената спрема својот сопруг. ⁴Телото на жената не е само нејзино, туку му припаѓа и на нејзиниот сопруг. Исто така и телото на мажот не е само негово, туку и на неговата сопруга. ⁵Затоа, не ускратувајте се еден на друг, освен, по исклучок, ако така заедно се договорите, и тоа нека биде само за извесно време и со цел да се посветите на молитва. Потоа вратете се на нормалниот интимен живот, за да не ве наведе на искушение сатаната, користејќи ја вашата невоздржливост.

⁶Ова ви го кажувам како нешто што е дозволено, а не како заповед. ⁷Би сакал секој човек да биде самостоен, како што сум јас. Но не сме сите исти. Бог некого дарувал да живее во брак, а друг да живее како самец.

⁸На неженетите и на оние чиј брачен другар починал, им препорачувам: да останат самостојни, како што сум и јас. ⁹Но, ако не можат да издржат, нека стапат во брак, зашто подобро е да се во брак, отколку страста постојано да гори во нив.

¹⁰На оние што се во брак им заповедувам да не се разведуваат. Тоа не е заповед од мене, туку од Господ^[25]. Жената нека не се разведува од својот сопруг. ¹¹Ако сепак се разведе, да не стапува во нов брак, или нека му се врати на својот маж. Истото важи и за мажите: да не се разведуваат од своите сопруги.

¹²На другите можам да им дадам мој совет. Тоа не е заповед од Господ, туку мој личен совет. Ако некој христијанин има сопруга што не е христијанка и таа сака да живее со него, нека не ја остава. ¹³Слично и ако христијанка има сопруг што не е христијанин и тој сака да живее со неа, нека не го остава, ¹⁴бидејќи жената христијанка, му носи светост на својот брак, па со тоа и на мажот, иако тој не е христијанин. Слично и кога мажот е христијанин, а неговата сопруга не е, тој му носи светост на својот брак, а со тоа и на својата сопруга. Кога не би било така, вашите деца би биле нечисти, а сега тие се свети^[26].

¹⁵Ако брачниот другар што не е христијанин сака да се разведе, нека си оди. Во таков случај, не сте обврзани да живеете во постојани расправии, зашто Бог сака неговите деца да живеат во мир. ¹⁶Впрочем, можете ли да бидете сигурни дека ќе успеете^[27] да го убедите вашиот брачен другар да стане христијанин и да се спаси?

¹⁷Секој нека остане во ситуацијата во која Господ го избрал, кога Бог го повикал да поверува. Ова правило го кажувам по сите цркви. ¹⁸На пример, ако некој, пред да биде повикан да поверува, веќе бил обрежан, нека не го крие тоа. Ако не бил обрежан, нека не се обрежува. ¹⁹Дали човек е обрежан или не, воопшто не е важно. Важно е да живееме според Божјите заповеди.

²⁰Секој нека остане во онаа состојба во која бил кога Бог го повикал. ²¹Ако си бил роб кога Бог те повикал да поверуваш во Христос, и сѐ уште си роб - не вознемирувај се! Но ако ти се укаже можност да станеш слободен, искористи ја. ²²А за Господ, оној што бил повикан како роб, е слободен, а оној што бил повикан како слободен човек, сега е роб на Христос. ²³Скапо сте платени и сега и едните и другите сте „Христови робови“, и немојте на никој друг да му слугувате! ²⁴Значи, драги пријатели, секој нека остане во ситуацијата во која ве затекнал Божјиот позив.

2) За девојките и за (не)стапување во брак

²⁵За девојките немам посебна заповед од Господ, но можам да ви го кажам моето мислење и сметам дека можете да ми верувате како на човек спрема кого Господ покажал милостива благонаклоност. ²⁶Сметам дека, поради тешкотиите низ кои сега минуваме, добро е човек да остане во состојбата во која е затекнат. ²⁷Ако си во брак, не барај развод, а ако не си, не настојувај да стапиш во брак. ²⁸Ако сепак стапиш во брак, тоа не е грев. Ако една девојка стапи во брак, тоа не е грев. Но, ќе помине низ многу овоземни неволи од кои се обидувам да ве поштедам.

²⁹Она што сакам да ви го кажам, драги мои, е дека времето што ни преостанува е кратко: Господ брзо ќе дојде, па малку е важно дали сте во брак или не. ³⁰Наскоро, ќе биде неважно дали сте живееле во тага или во радост, дали сте имале имот или не, ³¹дали сте добиле нешто од овој свет или не, бидејќи овој свет, во сегашниот облик, ќе го нема. ³²Би сакал да бидете ослободени од овоземните грижи. Неоженет човек може да му се посвети на Господовото дело, трудејќи се да Му угоди на Господ, ³³а оној што е оженет се грижи и за овоземни работи, бидејќи сака да ѝ угоди и на својата сопруга. ³⁴Неговото внимание е поделено. На ист начин, и немажена жена или девојка можат да му се посветат на Господовото дело, па така ќе бидат свети и телесно и духовно. Мажената жена, пак, се грижи и за овоземни работи, за да може да му угоди на својот сопруг. ³⁵Ова ви го пишувам за ваше добро, а не за да ве ограничувам. Само сакам да Му бидете приврзани на Господ со неподелено внимание.

³⁶Ако некој има девојка^[28] во зрели години и смета дека не е убаво да ја остави немажена, нека постапи според своето убедување. Бракот не е грев! ³⁷Но ако некој цврсто решил да не се жени, односно, не чувствува таква потреба и може да ги контролира сопствените страсти, тогаш нека не се жени, туку нека остане девственик^[29]. И во тој случај добро ќе направи. ³⁸Значи, сосема е в ред ако некој реши да заснова брак, но уште подобро е ако човек може да остане самец.

³⁹Секоја сопруга има обврска да остане со својот сопруг сѐ додека е тој жив. Ако тој почине, таа е слободна да се омажи за кого што сака, но треба да ги следи правилата на Господ. ⁴⁰Сепак, верувам дека таа ќе биде посреќна ако не се премажува и, кога го велам ова, сметам дека Божјиот Дух ви дава совет преку мене.

Глава 8

3) За храната принесена на идолска трпеза

¹А сега, во врска со храната принесена како жртва на идоли. Сите ние имаме некое знаење. Но знаењето создава горделивост, а љубовта е таа што изградува. ²Ако некој мисли дека многу знае, тој сѐ уште не знае колку што треба да знае. ³Бог ги познава и ги признава за Свои само оние што имаат љубов кон Него.

⁴Во врска со јадењето на храна што е принесена како жртва на идоли, сите ние знаеме дека идолите не се богови. Постои само еден единствен Бог и освен него друг бог нема. ⁵За некои луѓе постојат многу „богови“ и господари, и на небото, и на земјата. ⁶Но ние имаме само еден Бог, нашиот небесен Татко. Тој е Создателот на сѐ и ние за Него живееме. Имаме само еден Господ, и тоа е Исус Христос. Сѐ е преку Него создадено, вклучувајќи нѐ и нас, луѓето.

⁷Но ваквото знаење го немаат сите. Некои луѓе се навикнати да почитуваат идоли и јадат храна принесена како жртва, со што си ја опогануваат својата слаба совест. ⁸Храната нема да нѐ приближи до Бог: ништо не губиме ако не јадеме^[30], и ништо не добиваме ако јадеме! ⁹Само внимавајте слободата што ја имате да не им стане повод за духовно разочарување на оние што не се доволно утврдени во христијанската вера.

¹⁰Еве што може да се случи: некој христијанин, што смета дека е погрешно да се јаде оваа храна, може да те види во идолски храм како јадеш од принесената храна. Иако ти не го правиш тоа затоа што веруваш во идоли, твојот пример може да го потикне тој човек да постапи спротивно на својата совест, па и тој да почне да јаде храна принесена како жртва на идоли. ¹¹Иако ти имаш правилно знаење, твојот пример може да дејствува погубно врз друг христијанин. А Христос умре и за него! ¹²Грешејќи така против другите христијани, ранувајќи ја нивната слаба совест, вие всушност грешите против Христос. ¹³Затоа, ако храната што ја јадам наведува некој од моите пријатели да направи грев, ќе престанам да јадам месо до крајот на мојот живот! Не сакам јас да бидам причината некој од моите пријатели христијани да биде наведен на грев!

Глава 9

Павле - пример на самоодрекување

¹Зар јас немам иста слобода како другите? Зар јас не сум апостол? Зар лично не сум Го видел нашиот Господ Исус? Зар не поверувавте во Господ преку мојот труд? ²Ако за некои не сум апостол, за вас сигурно сум! Вие сте, всушност, жив доказ дека јас сум апостол на Господ.

³Мојата одбрана пред оние што го доведуваат во прашање мојот авторитет како апостол гласи: ⁴Зар јас и Барнаба немаме право на храна и вода во вашите домови? ⁵Зар ние немаме право да се ожениме со христијанки и да ги водиме со нас, како што прават другите апостоли, браќата на Господ, па и Петар^[31]? ⁶Зар само јас и Барнаба мораме самите да се издржуваме додека проповедаме? ⁷Кој војник сам си ги плаќа трошоците на своето служење? Кој одгледува лозје, а не јаде од неговиот род? Кој пасе овци, а не пие млеко од нив? ⁸Не го зборувам тоа само од човечка гледна точка. Зар и Божјиот Закон не го вели истото? ⁹Во Мојсеевиот Закон е запишано: „Не врзувај му ја устата на волот што врши жито^[32].“ Бог сигурно не мисли тука првенствено на воловите. ¹⁰Зар тоа не е кажано за нас? Како што им следува надомест на оној што ора и на оној што врши, така и на оние што се духовни работници.

¹¹Ако ние во вас, посадивме духовни добра, зарем е голема работа ако за возврат добиеме дел од вашите материјални добра? ¹²Ако други луѓе имаат такво право на издршка од вас, зарем ние не сме позаслужни од нив? Сепак, ние не го искористивме тоа право. Поднесуваме сѐ, само да не создаваме пречки за ширењето на Радосна вест од Христос.

¹³Зар не знаете дека оние што ги извршуваат светите служби во храмот, се издржуваат од подароците донесени во храмот, а и оние што служат на жртвеникот, добиваат дел од принесеното? ¹⁴Така Господ определи и оние што ја проповедаат Радосната вест, од тоа да се издржуваат.

¹⁵Сепак, јас не искористив ниту едно од овие права и не ви го пишувам ова за да барам од вас издршка. Попрво ќе умрам, ама нема да дозволам некој да ми ја уништи репутацијата дека работам без надомест. ¹⁶Тоа што ја проповедам Радосната вест не го сметам за причина да се фалам. Се чувствувам должен тоа да го работам и тешко мене ако не ја проповедам Радосната вест!

¹⁷Да го работев тоа по моја лична определба, ќе заслужував надомест. Но за мене тоа е обврска што Бог ми ја довери. ¹⁸Тогаш, каква награда добивам јас? Тоа е честа да ја проповедам Радосната вест, без да имам материјална корист и без да ги искористувам правата што ми следуваат како на проповедник.

¹⁹Јас не бев обврзан да им се покорувам на луѓето, бидејќи од нив не добивав плата, но сепак им станав слуга на сите за да ги доведам кај Христос^[33]. ²⁰Кога сум со Евреи, живеам како Евреин, за да ги доведам кај Христос. Тие му се потчинуваат на Мојсеевиот Закон, па и јас се придржувам кон истиот Закон, за да можам да ги доведам кај Христос, иако јас веќе не сум под тој Закон. ²¹Кога сум со луѓе што не го признаваат Мојсеевиот Закон, го оставам Законот настрана, та и нив да ги доведам кај Христос. Се разбира, јас не живеам без закон, зашто го почитувам Божјиот Закон, односно, се раководам од Христовиот закон.

²²Кога сум со сиромаси^[34] и јас живеам како нив, па и нив да ги доведам кај Христос. На сите им се прилагодив, сите начини ги применив за да спасам некои од нив. ²³Сето тоа го правам за да се шири Радосната вест, па и јас да уживам во благословите што таа ги носи.

²⁴Знаете дека на трката трчаат сите натпреварувачи, но само еден ја добива наградата. И вие треба да трчате со цел да победите! ²⁵Секој атлетичар се одрекува од многу нешта, за да добие награда што нема долго да вреди, а нашата награда вечно ќе вреди. ²⁶Јас не трчам кон нешто неизвесно, не удирам во празно, ²⁷туку го вежбам моето тело на издржливост и го обуздувам, за да не се случи, додека им проповедам на другите, самиот да испаднам од трката.

Глава 10

Предупредување против идолопоклонството

¹Драги мои, сакам да ве потсетам на нашите предци кога патуваа низ пустината. Бог ги водеше, испраќајќи подвижен облак да ги води^[35]; сите безбедно минаа преку морето. ²Како следбеници на Мојсеј, тие беа крстени во морето, со Божјиот облак над нив. ³Сите ја јадеа истата храна^[36] што ја добиваа на чудотворен начин, ⁴сите ја пиеја истата вода што потече за нив на чудотворен начин^[37], зашто тие пиеја од духовната Карпа која ги придружуваше. Таа „Карпа“ беше Христос. ⁵Сепак, со повеќето од нив Бог не беше задоволен. Затоа тие изумреа, а нивните тела останаа расфрлани по пустината.

⁶Тоа што им се случи е поука за нас, за да не посакуваме зли нешта, како што посакуваа тие, ⁷да не станеме идолопоклоници, како што станаа некои од нив. За ова во Светото писмо пишува:

„Луѓето славеа со гозби и пијанки, 

а потоа станаа на пагански игри[38]!“ 

⁸Да не вршиме блуд, како што вршеа некои од нив поради што во само еден ден загинаа дваесет и три илјади души! ⁹Да не Го предизвикуваме^[39] Господ^[40], како што некои од нив Го предизвикуваа, па изгинаа каснати од змии. ¹⁰Немојте да негодувате, како што некои од нив негодуваа, па Господ го испрати ангелот на смртта да ги погуби.

¹¹Ова што им се случи ним, треба да биде поука за нас. Тоа е запишано во Светото писмо како предупредување за нас што живееме во овие последни денови. ¹²Затоа, секој што мисли дека е цврст спрема искушенијата, нека внимава да не потклекне. ¹³Искушенијата ги сполетуваат сите луѓе, но тие не се над вашите сили. Тој нема да дозволи да бидете искушувани повеќе отколку што можете да поднесете. А за секое искушение ќе ви покаже излез и ќе ви даде сили да се одбраните.

¹⁴Затоа, драги мои, пазете се од идолопоклонство. ¹⁵Вие сте разумни луѓе и самите можете да расудите за ова што ќе ви го кажам. ¹⁶Кога на Господовата вечера^[41] пиеме од чашата над која молиме Божји благослов, не земаме ли учество во придобивките што произлегуваат од Христовата крв? Кога го кршиме лебот и го јадеме, не земаме ли учество во придобивките што произлегуваат од Христовото тело? ¹⁷Со тоа што јадеме од еден ист леб покажуваме дека сите ние сме едно тело. ¹⁸Погледнете го израелскиот народ. Тие, јадејќи од жртвите принесени на еден ист жртвеник, покажуваат дека се еден народ^[42].

¹⁹Што сакам да кажам со ова? Дали идолите на кои паганите им принесуваат жртви се вистински богови и дали од тие жртви има некаква придобивка? ²⁰Се разбира, не! Она што тие го принесуваат како жртва, им го принесуваат на демоните, а не на Бог, а јас не сакам вие да општите со демони. ²¹Не може да пиете од чашата на Господ, а потоа и од чашата на демоните! Не може да седите на Господовата трпеза, а потоа и на демонската трпеза! ²²Зар ќе предизвикуваме љубомора^[43] кај Господ? Зар сме ние посилни од Него?

²³Велите: „Имаме слобода да правиме што сакаме!“ Да, но не е сѐ полезно! Иако имаме слобода да правиме што сакаме, не допринесува сѐ за наше изградување! ²⁴Ниеден од нас не треба да ги гледа само своите интереси, туку да водиме сметка и за другите луѓе.

²⁵Еве како треба да постапувате. Слободно јадете од секое месо што се продава на пазар, без да се распрашувате дали било наменето за идоли; така нема да ве гризе совеста. ²⁶А Светото писмо вели: „Господова е Земјата и сѐ што ја исполнува^[44].“

²⁷Ако некој што не е христијанин ве покани на вечера и вие сакате да одите, одете слободно. Јадете од сѐ што ќе ви биде принесено, без да се распрашувате дали таа храна била наменета како принос за идоли; така нема да ве гризе совеста. ²⁸Но ако некој ве предупреди и ви рече: „Таа храна е од приноси на идоли“, тогаш немојте да јадете, заради совеста на тој што ви го рекол тоа. ²⁹Значи, не заради вашата совест, туку заради совеста на тој што ве предупредил.
Можеби некој рече: „Зошто мојата слобода да биде ограничена од тоа што им ја обременува совеста на други луѓе!? ³⁰Ако јас Му се заблагодарувам на Бог за она што го јадам, зошто некој да ме напаѓа поради тоа што го јадам!?“ ³¹Но дури и јадењето, пиењето, па и секоја наша постапка треба да биде за Божја слава. ³²Затоа, немојте да ги соблазнувате ни Евреите, ни другите народи, ни оние што ѝ припаѓаат на Божјата црква. ³³Правете како што правам јас: на сите се обидувам да им угодам и не правам онака како што би било најдобро за мене, туку пред сѐ, мислам на другите луѓе. Тоа е затоа што сакам тие да се спасат.

Глава 11

¹Следете го мојот пример, како што јас го следам примерот на Христос.

ЗА НЕКОИ ПРАВИЛА НА БОГОСЛУЖБИТЕ

²Мило ми е, драги пријатели, што постојано сум ви во мислите и ве пофалувам што точно го следите христијанското учење, онака како што ви го пренесов. ³Но има нешто што сакам да го знаете: Секој маж има свој поглавар, а тоа е Христос, и секоја жена има свој поглавар, а тоа е нејзиниот маж. И Христос има свој поглавар, а тоа е Бог^[45]. ⁴Секој маж што се моли или пророкува со покривало на главата го срамоти својот поглавар, односно Христос. ⁵И секоја жена што се моли или пророкува гологлава, го срамоти својот поглавар, односно мажот, зашто тоа е исто како да ѝ е избричена главата. ⁶Ако некоја жена не сака да носи покривало на својата глава, тоа е како да е сосема истрижана! А бидејќи е срамно жените да бидат истрижени или со избричена глава, нека носат покривала^[46]. ⁷Мажот не треба да носи покривало на главата бидејќи тој ја одразува Божјата слава и беше создаден според Божјиот лик. Жената пак, ја одразува славата на мажот. ⁸Зашто првиот човек не беше создаден од жена, туку жената беше создадена од маж. ⁹Не беше мажот создаден заради жената, туку жената заради мажот. ¹⁰Затоа жените треба да носат покривала на главата како знак на потчинетост^[47], бидејќи ангелите гледаат.

¹¹Но според Господ, ниту мажот е независен од жената, ниту жената е независна од мажот. ¹²Како што жената потекнува од мажот, така и мажот дошол на свет преку жена, а Создател на сѐ што суштествува е Бог.

¹³Кажете сами, дали прилега жена да Му се моли на Бог без покривало на главата? ¹⁴Зар самата природа не ве учи дека на мажот не му прилега да носи долга коса? ¹⁵Од друга страна, за жената долгата коса е украс. Таа ѝ е дадена како еден вид покривало на главата. ¹⁶Но, ако некој има намера да се препира околу ова прашање, ниту ние, ниту другите Божји цркви немаме таков обичај^[48].

2) За Господовата спомен-вечера (Причест)

¹⁷За следното прашање, за кое ќе ви дадам упатства, не можам да ве пофалам, зашто се чини дека вашите собирања предизвикуваат повеќе штета одошто полза! ¹⁸Пред сѐ, слушам, а делумно и верувам во тоа, дека, кога се собирате на богослужби, меѓу вас има подвоеност. ¹⁹Неизбежно е и меѓу вас да се појават групи^[49] што ќе се отцепат од вас. Но така ќе се види кој се држи до вистината.

²⁰Слушам дека кога се собирате на Господовата спомен-вечера^{[50] 21}секој гледа брзо да си го изеде тоа што го донел, па еден останува гладен, а друг се опива! ²²Си немате ли вие куќи, па таму да јадете и да пиете? Или сакате да ги презирате сиромашните во Божјата црква!? Што да ви кажам? Зар да ве фалам? За тоа не можам да ве пофалам!

²³И вам ќе ви го пренесам она што Господ мене ми го предаде. Ноќта кога беше предаден, Господ Исус зеде леб, ²⁴се заблагодари, го раскрши и рече: „Ова е моето тело што се крши за вас. Правете го ова како спомен за Мене.“ ²⁵Исто така, по вечерата зеде чаша со вино^[51] и рече: „Оваа чаша е Новиот Завет меѓу Бог и вас, запечатен со Мојата крв. Потсетувајте се на ова секогаш кога ќе пиете за сеќавање на Мене.“ ²⁶Секојпат кога за оваа цел јадете од лебот и пиете од чашата, ја прикажувате смртта на Господ, сѐ додека Тој повторно не дојде.

²⁷Секој што недостојно јаде од лебот или пие од чашата Господова, виновен е за непочитување на телото и крвта на Господ. ²⁸Секој прво нека се преиспита, а потоа нека јаде од лебот и нека пие од чашата принесена како Господова спомен-вечера. ²⁹Зашто, оној што зема учество во спомен-вечерата Господова, а нема правилна вера, разбирање и почит спрема телото на Господ, си навлекува осуда врз себе! ³⁰Затоа меѓу вас има многу слаби и болни, а некои дури и починаа.

³¹Кога самите себеси би се преиспитувале, не би биле казнувани. ³²А кога Господ нѐ кара и казнува, тоа е за да нѐ поправи, па да не бидеме осудени заедно со неверничкиот свет. ³³Затоа драги мои, кога се собирате да ја јадете Господовата спомен-вечера, причекувајте се! ³⁴Ако е некој гладен, нека јаде дома. Така вашите собирања нема да ви носат осуда.
А за другите работи, ќе ви дадам упатства кога ќе дојдам.

Глава 12

ЗА ДУХОВНИТЕ ДАРОВИ

¹А сега, драги пријатели христијани, сакам да ви напишам нешто и за духовните дарови, односно, даровите што Светиот Дух му ги дава на секој од нас, за да немате погрешна претстава по ова прашање. ²Знаете дека кога бевте пагани вие бевте заведени и влечени кон обожавање на неми идоли. ³Затоа сакам да ви кажам како да разликувате дали нешто е навистина од Бог: како што ниеден човек кој е воден од Божјиот Дух не може да Го колне Исус, така и никој не може да исповеда дека Исус е Господ, доколку не е воден од Светиот Дух.

⁴Постојат различни духовни дарови, но сите нив ги дава истиот Дух. ⁵Постојат различни начини на кои секој од нас помага во Црквата, но сите ние работиме за истиот Господ. ⁶Постојат различни начини на кои Бог дејствува во нашите животи, но преку сите нас работи истиот Бог. ⁷Преку секој од нас, Светиот Дух дејствува на општа полза за сите.

⁸На некои луѓе Светиот Дух им дал дарба мудро да зборуваат, на други им дал особено знаење. ⁹Истиот Дух на едни луѓе им дава посебна вера, а на други - дарба да исцелуваат. ¹⁰На некои луѓе им дава моќ да прават чуда, на други да пророкуваат; на некои луѓе им дава способност да распознаваат дали духот што зборува навистина е од Бог или не, на други да зборуваат на различни јазици, а на трети, пак, да преведуваат од различни јазици. ¹¹Сите овие нешта ги прави единствениот и истиот Свет Дух, Кој ги распоредува даровите онака како што лично Тој ќе реши.

Споредба со органите во телото

¹²Како што едно живо тело е составено од многу органи и сите тие многубројни органи сочинуваат едно исто тело, така е и со Црквата, која е Христово тело. ¹³Нас нѐ има Евреи и припадници на другите народи^[52], некои од нас се робови, а некои слободни. Сепак Божјиот Дух сите нас нѐ крсти и од нас направи едно тело. Секој од нас го прими истиот Дух^[53].

¹⁴Телото не е составено само од еден орган, туку од повеќе органи. ¹⁵Ако ногата рече: „Јас не сум дел од телото, бидејќи не сум рака!“ Дали тоа што е нога, а не рака, е причина да не се смета за дел од телото? ¹⁶Или ако увото рече: „Јас не сум дел од телото, бидејќи не сум око!“ Дали тоа што е уво, а не око, е причина да не се смета за дел од телото? ¹⁷Ако целото тело беше само око, како ќе слушавме? Ако целото тело беше само уво, како ќе чувствувавме мириси?

¹⁸Но Бог го создаде нашето тело со многу органи и ги постави онаму каде што сметал дека им е местото. ¹⁹Ако има само еден орган, тоа нема да претставува тело! ²⁰Телото е едно, но се состои од многу органи. ²¹Окото не може да ѝ каже на раката: „Не си ми потребна!“, ниту главата може да им каже на нозете: „Не сте ми потребни!“

²²Напротив, органите што ни изгледаат послаби се многу понеопходни, ²³а на оние што ги сметаме за понеугледни, им посветуваме поголемо внимание! Значи, поголемо внимание им посветуваме на нашите понеугледни органи, ²⁴зашто угледните органи немаат потреба од тоа. Бог така го составил телото, што им дал поголема чест на органите кои ние не ги истакнуваме. ²⁵Така во самото тело нема неединство, туку органите еднакво се грижат еден за друг. ²⁶Кога еден орган страда, со него страдаат сите органи. Кога на еден орган му се оддаде признание, со него се радуваат сите органи.

²⁷Сите заедно, вие сте Христово тело, а секој поединец е посебен орган во тоа тело. ²⁸Во Христовото тело, односно во Црквата, Бог поставил

прво апостоли, 

второ пророци, 

трето учители, 

по нив се оние што прават чуда, 

па оние што имаат дар да исцелуваат, 

па оние што им помагаат на другите, 

па оние што умеат да управуваат 

и оние што зборуваат разни јазици.

²⁹Зар треба сите да бидат апостоли? Треба ли сите да бидат пророци? Зар треба сите да бидат учители? Може ли сите да прават чуда? ³⁰Може ли сите да имаат дар да исцелуваат? Треба ли сите да зборуваат на разни јазици? Може ли секој да преведува од друг јазик? Се разбира, не! ³¹Стремете се кон поголеми дарби!
А јас ќе ви покажам што е неспоредливо подобро од која и да е дарба!

Глава 13

Славопој за љубовта

¹И да умеам да зборувам на сите можни јазици,

човечки и ангелски, 

а немам љубов, 

јас би бил како гонг што одѕвонува, 

како цимбал што ѕвечи.

²И да имам дарба да пророкувам,

да ги знам сите тајни, 

да го имам собрано целото знаење, 

да имам вера што може планини да преместува, 

а немам љубов - 

не вредам ништо!

³И да раздадам на сиромаси сѐ што имам,

па и сопственото тело да си го жртвувам[54], 

а немам љубов - 

ништо не сум направил!

⁴Да имаш љубов, значи:

да имаш голема стрпливост и 

да бидеш љубезен. 

Да не си завидлив, 

да не се фалиш, да не се вообразуваш.

⁵Да не бидеш груб, да не бидеш себичен,

да не бидеш избувлив, да не памтиш зло.

⁶Да не се радуваш на ниедна неправда,

а да се радуваш на вистината.

⁷Секогаш да имаш разбирање за другите,

секогаш да веруваш, 

секогаш да се надеваш и сѐ да поднесуваш.

⁸Љубовта е вечна,

а пророкувањата ќе престанат, 

зборувањето на непознати јазици ќе молкне, 

сегашното знаење ќе се надмине.

⁹Зашто, нашето знаење е нецелосно,

па и пророштвата само малку ни откриваат;

¹⁰а кога ќе дојде времето на совршенството,

сѐ што е нецелосно ќе исчезне.

¹¹Кога бев дете, зборував како дете,

размислував како дете и расудував како дете. 

Кога станав зрел човек, 

престанав да се однесувам како дете.

¹²Ние сега гледаме нејасно,

како во замаглено огледало, 

а тогаш ќе бидеме лице в лице со Бог, 

и сѐ ќе ни стане јасно. 

Сѐ што знам сега е нецелосно, 

а тогаш сѐ ќе знам совршено, 

како што мене Бог совршено ме познава.

¹³Има три работи што ќе опстојат:

верата, надежта и љубовта; 

а од сите нив, најголема е љубовта.

Глава 14

Дарбата за зборување туѓи јазици и дарбата за пророкување

¹Љубовта нека ви биде највозвишената цел! Бидете желни и за духовни дарби, а посебно за дарба да пророкувате^[55]. ²Зашто, кога некој зборува на непознати јазици, Бог ќе го разбере, но не и луѓето. Тоа што го зборува воден од Светиот Дух, ќе остане тајна за луѓето. ³А оној што пророкува, им зборува на луѓето за да ги поучи, да ги опомене и да ги утеши. ⁴Оној што зборува на непознати јазици, самиот себе се надградува, а оној што пророкува ги надградува сите што се во црквата.

⁵Би сакал сите вие да имате дарба да зборувате на непознати јазици, но повеќе би сакал да умеете да пророкувате. Оној што пророкува извршува поважна служба од оној што зборува на јазици, освен ако има и превод, па луѓето во црквата да можат да се поучат.

⁶Драги мои, ако дојдам кај вас и ви зборувам на непознати јазици, каква полза ќе имате, ако не ви откријам што значи тоа? Каква полза ќе имате ако не ви кажам нешто што не го знаете, ако не ви пророкувам и не ве поучам? ⁷Дури и музичките инструменти, како на пример флејта или харфа, иако не се живи суштества, треба да испуштаат јасни тонови инаку, како ќе ја распознаваме мелодијата? ⁸Ако трубата не дава препознатлив звук, како ќе знаат војниците дека треба да се подготват за борба? ⁹Така и вие, ако не ја пренесете пораката со разбирливи зборови, како ќе се знае што сте рекле? Зборувањето ќе ви биде во ветер!

¹⁰На светот постојат многу јазици и сите си имаат смисла за оние што ги разбираат. ¹¹Но ако јас не го знам јазикот, ниту јас ќе можам да го разберам човекот што ми зборува на тој јазик, ниту тој ќе може да ме разбере мене. ¹²Затоа, кога сте веќе толку желни за духовни дарби, барајте такви дарби што ќе бидат најполезни за Црквата.

¹³Оној што има дарба да зборува на туѓ јазик, треба да се моли и за способност да им го преведе на слушателите. ¹⁴Зашто, ако се молам на јазик што не го разбирам, мојот дух се моли, но мојот разум нема никаква полза од тоа.

¹⁵Значи, што треба да правам? Да се молам со мојот дух, но да биде вклучен и мојот разум! Да пеам со мојот дух, но да биде вклучен и мојот разум. ¹⁶Во спротивно, ако се молите само во својот дух, како може оној што не ве разбира да каже „Амин^[56]“ на вашите искажани благодарности, кога не разбира што сте рекле? ¹⁷Вие можеби сте Му се заблагодариле на Бог на прекрасен начин, но во тоа нема поука за другите.

¹⁸Благодарен сум Му на Бог што јас зборувам повеќе јазици од сите вас, ¹⁹сепак во црквата претпочитам да кажам пет збора што сите ќе ги разберат и од нив ќе се поучат, отколку десет илјади зборови на јазик што никој не го разбира.

²⁰Драги пријатели христијани, немојте да се однесувате како да сте со детски ум! Во однос на злото, треба да бидете наивни како деца, но во расудувањето бидете со зрели умови. ²¹Во Светото писмо^[57] е напишано:

„Ќе му се обратам на овој народ на разни јазици, 

преку луѓе кои ќе им говорат на разни јазици, 

но ни тогаш нема да Ме послушаат[58]“ - вели Господ.

²²Духовниот дар да се зборува на туѓи јазици можеби им значи нешто на оние кои сѐ уште не поверувале, но не и на оние што веруваат. Пророкувањето, од друга страна, е првенствено наменето за оние што веруваат, а не за оние што не веруваат. ²³Замислете да се собере целата црква и сите да почнат да зборуваат на непознати јазици; ако влезе некој неупатен или неверен, зар нема да помисли дека сте полуделе!? ²⁴Но ако во црквата се пророкува, па влезе некој неупатен или неверник, ќе слушне, ќе сфати дека е грешен и дека начинот на кој живее е за осуда. ²⁵Додека слуша, ќе му бидат разоткриени тајните на неговото срце, па ќе клекне на колена и ќе Му се помоли на Бог, признавајќи дека Бог навистина е овде, меѓу вас.

Ред на богослужбите

²⁶Значи, што барам јас од вас, драги пријатели христијани? На вашите собранија, некој ќе сака да каже псалм, некој поука, некој нешто што Му е откриено од Бог, некој ќе зборува на непознат јазик, друг ќе го преведува. Сите тие нешта треба да бидат за ваша духовна изградба. ²⁷Ако некои посакаат да зборуваат на непознат јазик, нека зборуваат двајца или најмногу тројца и тоа еден по еден, а некој нека ги преведува. ²⁸Ако нема кој да ги преведува, нека не зборуваат јавно во црквата, туку приватно, пред Бог.

²⁹И кога се пророкува, нека зборуваат двајца или тројца, а другите нека размислуваат за кажаното. ³⁰Ако некој од учесниците добие откровение од Бог, тогаш оној што зборува тогаш треба да заврши, па да почне другиот да зборува. ³¹Така сите што пророкуваат ќе можат да зборуваат, но само еден по еден, за сите да можат да научат нешто и да се охрабрат. ³²Зашто и луѓето што пророкуваат треба да се контролираат и да си го чекаат својот ред! ³³Бог не сака безредие, туку сака сѐ да се одвива во ред и мир, како што е во сите христијански цркви^[59].

³⁴Жените не треба да говорат на богослужбите. Тие треба да молчат и да слушаат, како што наложува Мојсеевиот Закон. ³⁵Ако нешто не им е јасно^[60], нека ги прашаат дома своите мажи. На жена не ѝ доликува да говори на богослужба^[61].

³⁶Божјото слово, драги христијани во Коринт, ниту започна од вас, ниту завршува кај вас! ³⁷Ако некој се смета за пророк или за духовен човек, ќе сфати дека овие работи што ви ги напишав се заповеди од Господ. ³⁸Ако некој го отфрла ова, Господ ќе го отфрли него^[62]!

³⁹Така, драги мои, бидете желни да пророкувате. Не забранувајте го зборувањето на непознати јазици, ⁴⁰но сѐ мора да се прави пристојно и уредно!

Глава 15

Суштината на Радосната вест

¹Драги пријатели христијани! Сакам да ве потсетам на Радосната вест што ви ја проповедав, која вие ја прифативте и која ви стана основа на верата. ²Таа Радосна вест што јас ви ја проповедав ќе ви донесе спасение, докалку цврсто се држите до неа, освен ако немате празна или лажна вера.

³Јас најпрвин ви ја пренесов најважната порака, онака како што и мене ми беше пренесена: Христос умре за нашите гревови, согласно со предвестувањето запишано во Светото Писмо; ⁴беше погребан и воскресна на третиот ден, согласно со предвестувањето запишано во Светото Писмо. ⁵Воскреснатиот Христос се јави на Петар^[63] и на дванаесетте апостоли, ⁶а подоцна и на повеќе од петстотини Негови следбеници^[64] заедно, од кои повеќето сѐ уште се живи, иако некои веќе починаа. ⁷Потоа му се јави на Јаков, а на крајот одново на сите апостоли. ⁸Најпосле по извесно време, ми се јави и мене, како на духовно недоносче. ⁹Јас се сметам за најмал меѓу апостолите. Не заслужувам дури ни да се наречам апостол, бидејќи јас ја прогонував Божјата црква.

¹⁰Но, Бог ми беше милостиво благонаклонет, па станав тоа што сум и ја оправдав Неговата благонаклоност спрема мене. Работев најмногу од сите апостоли, иако за тоа не сум заслужен јас, туку Божјата благонаклоност спрема мене. ¹¹Сепак, не е важно дали проповедам јас или некој од другите апостоли. Важно е тоа што го проповедаме, и тоа што вие поверувавте.

За воскресението на мртвите

¹²Ако е јасно посведочено дека Христос воскресна од мртвите, како тоа некои од вас велат дека мртвите нема да воскреснат? ¹³Ако е невозможно мртвите да воскреснуваат, тогаш ни Христос не воскреснал! ¹⁴А ако Христос не воскреснал, тогаш се без основа и нашето проповедање и вашата вера! ¹⁵Зашто, би испаднало дека тоа што ние го кажуваме за Бог е лага, бидејќи ние сме сведоци дека Бог Го воскресна Христос; а ако е невозможно мртвите да воскреснуваат, тогаш значи Бог не Го воскреснал Христос! ¹⁶Ако е невозможно мртвите да бидат воскреснати, произлегува дека ни Христос не бил воскреснат. ¹⁷Ако Христос не бил воскреснат, тогаш вашата вера е безвредна - вие сте и понатаму под осуда на вашите гревови! ¹⁸Тоа би значело дека и луѓето што починаа со вера во Христос се неповратно загинати! ¹⁹Ако ние се надевавме на Христос само за овој живот, тогаш сите ние сме најмизерни од сите луѓе на светот!

²⁰Но Христос воскресна од мртвите! Тој стана прв плод од големата жетва на сите што ќе бидат воскреснати од мртвите.

²¹Како што смртта дојде на овој свет преку еден човек, Адам, така преку еден човек дојде и воскресението на мртвите, имено, преку Христос. ²²Како што сите умираме поради нашата поврзаност со Адам, така сите што се поврзани со Христос, повторно ќе оживеат^[65], ²³но според утврдениот ред. Прво воскресна Христос, а потоа, кога Тој ќе се врати, ќе воскреснат и Христовите следбеници. ²⁴После тоа ќе дојде крајот. Христос ќе ги уништи сите зли владетели, власти и сили и ќе Му го предаде царувањето на Таткото Бог. ²⁵Зашто Христос ќе владее, „сѐ додека не ги собори и згази сите Свои непријатели“. ²⁶Последниот непријател што ќе биде уништен ќе биде смртта. ²⁷Кога Светото писмо вели: „Сѐ ќе покори под Своите стапала.“ јасно е дека тоа не Го вклучува Бога, зашто Бог е Тој што ќе покори сѐ и ќе Му го потчини на Христос. ²⁸Кога сѐ ќе биде под власта на Божјиот Син, тогаш Самииот Тој ќе Му се потчини на Бог, Кој претходно Нему Му потчини сѐ. Така Бог целосно ќе владее над сѐ.

²⁹Ако нема воскресение за мртвите, тогаш, што сакаат да постигнат луѓето што се крштаваат заради нив? Зошто се крштаваат во име на мртвите, ако нема воскресение на мртвите!?

³⁰Зошто ние секој миг се изложуваме на опасности?

³¹Зошто јас секојдневно се соочувам со смртта? Ви се колнам дека е така, ви се колнам во она со што многу се гордеам пред нашиот Господ Исус Христос, а тоа е што вие станавте христијани. ³²Ако во Ефес се борев со диви ѕверови надевајќи се само на она на што се надеваат обичните луѓе, каква корист ќе имам од тоа? Ако нема воскресение за мртвите, тогаш:

„Да јадеме и да пиеме, 

зашто ионака наскоро ќе умреме[66]!“ 

³³Не дозволувајте да ве залажат оние што така велат, зашто: „Лошото друштво го уништува добриот карактер!“ ³⁴Вразумете се како што треба, и престанете да грешите! Простете што ќе ви го кажам ова, но треба да се засрамите, што некои од вас сѐ уште не Го познаваат Бога!

За новите воскреснати тела

³⁵Некој од вас ќе праша: „Како ќе воскреснат мртвите? Какви тела ќе имаат?“ ³⁶Размислете разумно: кога сеете некое семе, тоа најпрво умира, а потоа од него израснува жива билка. ³⁷Она што го сеете е голо зрно пченица или нешто друго. Семето изгледа сосема различно од растението што подоцна ќе изникне. ³⁸На секое посадено семе Бог му дава тело какво што Тој сака. Секое си има свое сопствено тело. ³⁹А знаеме дека има разлики меѓу телата на луѓето, животните, птиците и рибите.

⁴⁰Постојат и небесни и земни тела, но славата на небесните тела е различна од убавината на земните тела. ⁴¹Сјајот на сонцето се разликува од сјајот на месечината; поинаков е пак, сјајот на ѕвездите, а и ѕвездите меѓусебно се разликуваат по својот сјај.

⁴²Слично ќе биде и со воскресението на мртвите. Се закопува распадливо тело, а ќе воскресне бесмртно тело. ⁴³Се погребува истоштено, грдо, слабо тело, а ќе воскресне славно и силно тело. ⁴⁴Се погребува материјално тело, а ќе воскресне духовно тело. Како што постои материјално тело, така постои и духовно тело.

⁴⁵Во Светото писмо пишува: „Првиот човек, Адам, стана жива душа.“ А Христос, Кој може да биде наречен „Последниот Адам“, е Дух што дава живот. ⁴⁶Но прво доаѓа материјалното тело, а потоа духовното. ⁴⁷Првиот човек, Адам, беше создаден од земја, направен од земен прав. Вториот човек, Христос, потекнува од небото. ⁴⁸Какво што беше телото на Адам, такво е и телото на секој човек сега: тоа е тело создадено од земја. Но на небото ќе имаме тела како Христовото тело, бидејќи Христос потекнува од небото. ⁴⁹Како што сега личиме на Адам, на човекот направен од земен прав, така тогаш ќе личиме на Христос, на човекот што потекнува од небото.

⁵⁰Драги мои, она што сакам да ви го кажам е дека телата од крв и месо не можат да го наследат Божјото царство. Тие се разпадливи тела и како такви не можат да бидат жители на Божјото царство.

⁵¹Ќе ви откријам една тајна: сите нема да доживееме физичка смрт, сите ќе бидеме преобразени. ⁵²Тоа ќе се случи брзо, за еден миг на окото. Кога ќе се огласи последната труба, починатите Христови следбеници ќе бидат воскреснати во бесмртни тела, а ние што сме живи ќе бидеме преобразени исто така во бесмртни тела. ⁵³Неопходно е нашите распадливи тела да се преобразат во нераспадливи, и тоа што е смртно да се преобрази во бесмртно.

⁵⁴Кога нашите распадливи тела ќе се преобразат во нераспадливи, и смртното ќе стане бесмртно, тогаш ќе се исполни она што е напишано во Светото писмо:

<бр Ѓ>

„Смртта е уништена и победата е целосна[67]!“

⁵⁵<О, смрт, каде е твојата победа?

О, смрт, каде е твоето осило[68]?“

⁵⁶Гревот е осилото на смртта, а силата на гревот почива врз одредбите на Божјиот закон. ⁵⁷Но Бог ни даде победа над гревот и смртта преку нашиот Господ Исус Христос и треба да Му бидеме многу благодарни за тоа.

⁵⁸Затоа, драги пријатели христијани, бидете цврсти и непоколебливи, секогаш подготвени да го унапредувате делото Господово, свесни дека тоа што го работите за Господ нема да биде попусто.

Глава 16

Доброволни прилози за Ерусалимската црква

¹А сега нешто во врска со доброволните прилози за христијаните во Ерусалим. Она што им го кажав на црквите во Галатија важи и за вас. ²Секој прв ден во неделата, секој од вас нека издвои на страна дел од она што го заработил и нека го чува кај себе, за да не собирате прилози дури кога јас ќе дојдам. ³Кога ќе пристигнам, ќе испратиме луѓе што вие ги сметате за достојни да го однесат во Ерусалим она што вие со љубов ќе го подарите, а ќе составиме и пригодни писма. ⁴Ако можам да појдам и јас, ќе отпатуваме заедно.

Завршни упатства

⁵Ќе дојдам кај вас откако најпрво ќе ја посетам Македонија, зашто планирам да патувам преку Македонија. ⁶Ќе останам кај вас извесно време, можеби и целата зима, а потоа ќе ме испратите на моето следно патување. ⁷Не сакам да ве посетам сега, само на минување, туку сакам, ако Господ допушти, да останам кај вас извесно време. ⁸Ќе останам во Ефес сѐ до Духовден^[69], ⁹зашто за мене овде се отвори широко поле за работа и се надевам на успех, иако има и многумина што ми се противставуваат.

¹⁰Ако дојде Тимотеј, погрижете се да му обезбедите спокоен престој кај вас, бидејќи и тој работи за Господ, како што работам и јас. ¹¹Никој да не го потценува, туку испратете го со мир, за да дојде кај мене, зашто јас и браќата го чекаме.

¹²Во врска со братот Аполос, јас многу го молев да дојде кај вас, заедно со другите браќа христијани, но тој не сакаше да тргне кај вас сега. Ќе дојде тогаш кога ќе има можност.

¹³Бидете постојано будни и непоколебливи во она што го верувате; бидете храбри и силни. ¹⁴Сѐ што работите нека биде со љубов.

¹⁵Сега, драги мои, ве молам за семејството на Стефан, првиот христијанин во Ахаја^[70], кој се стави во служба на верните. ¹⁶Слушајте ги таквите водачи како него и оние што работат и се трудат со него.

¹⁷Многу се радувам што Стефан, Фортунат и Ахаик дојдоа кај мене, зашто така ми се пополни празнината што ја чувствувам за вас. ¹⁸Тие ни донесоа утеха и поттик и мене и вам. Таквите луѓе заслужуваат посебно признание.

Поздрави

¹⁹Ве поздравуваат црквите од покраината Азија^[71]. Акила и Приска, заедно со оние што се собираат во нивниот дом, од сѐ срце ве поздравуваат. ²⁰Ве поздравуваат сите христијани. Поздравете се најсрдечно^[72] еден со друг.

²¹Со своја рака ви пишувам: поздави од мене Павле.

²²Проклет нека биде оној што нема љубов спрема Господ! Мараната^[73] (Дојди Господе!)! ²³Господ Исус нека ви биде благонаклонет. ²⁴Ве сакам сите што сте следбеници на Исус Христос^[74].

1. Во оригиналот: ЃКефаЃ. Тоа е еврејскиот еквивалент на името Петар.
2. Цитат од Исаија 29:14.
3. Буквално: Ѓодбра да ги спаси верните, преку лудоста на проповедањетоЃ.
4. Буквално: ЃГрциЃ.
5. Цитат од Еремија 9:24.
6. Буквално: ЃтајнаЃ, а во некои ракописи: ЃсведоштвоЃ.
7. Цитат од Исаија 64:4.
8. Или: Ѓдуховните нешта им ги објаснува на духовните луѓеЃ.
9. Цитат од Исаија 40:13.
10. Буквално: Ѓкако на бебиња во ХристосЃ.
11. Или: Ѓсреде васЃ.
12. Буквално: Ѓнека стане безумен, за да стане мударЃ.
13. Јов 5:13.
14. Псалм 94:11.
15. Во оригиналот: ЃКефаЃ. Тоа е еврејскиот еквивалент на името Петар.
16. Буквално: Ѓуправители на Божјите тајниЃ.
17. Буквално: Ѓсо жената на сопствениот таткоЃ.
18. Или: Ѓсо посредство на Светиот духЃ.
19. Буквално: Ѓза уништување на неговото телоЃ. Можеби имплицира и физичка смрт.
20. Преносно: Ѓако се остави и само еден човек да греши, тоа многу брзо ќе се одрази врз ситеЃ.
21. 5 Мој. 17:7; 19:19; 21:21; 22:21,24; 24:7.
22. Буквално: ЃизмиениЃ, се мисли на нивните гревови.
23. Цитат од 1 Мојсеева 2:24. Се однесува на брачна заедница.
24. Буквално: Ѓда не се допира до женаЃ.
25. Матеј 5:32; 19:9; Марко 10:11-12; Лука 16:18.
26. Овој стих зборува за позитивното влијание што може да го внесе еден христијанин, а не и за тоа дека некој може да се спаси врз основ на туѓа вера, макар и од најблизок. Види и 1Петрова 3:1-2.
27. Или: Ѓ...дека нема да успеетеЃ. Изворниот текст не е сосема јасен. Ако мислата ја следи логиката на претходниот стих, тогаш преводот на стих 16 е в ред. Ако, пак, мислата се надоврзува со стиховите 12-14, тогаш пологична е алтернативата дадена во фуснотата.
28. Може да се однесува на свршеница или на ќерка.
29. Или: ЃдевицаЃ, доколку се однесува на ќерка.
30. Се мисли на храна што е принесена како жртва на идоли.
31. Во оригиналот: ЃКефаЃ. Тоа е еврејскиот еквивалент на името Петар.
32. Цитат од 5 Мојсеева 25:4.
33. Некои преведувачи сметаат дека смислата овде е: ЃИако не сум обврзан на никого да му се покорувам, само поради тоа што ме плаќаЃ.
34. Буквално: Ѓслабите, немоќнитеЃ или ЃугнетенитеЃ.
35. Буквално: Ѓтие беа под облакотЃ.
36. Буквално: Ѓдуховна хранаЃ.
37. Буквално: Ѓдуховен пијалокЃ.
38. Цитат од 2 Мојсеева 32:6.
39. Преносно: Ѓда не проверуваме како Тој би реагирал на нашата тврдоглавост и непокорностЃ.
40. Во некои ракописи: ЃХристосЃ.
41. Или: ЃПричестЃ.
42. Буквално: Ѓстануваат соучесници на жртвеникотЃ.
43. Во пророштвата од Стариот Завет честопати застранувањето на Евреите кон други богови се доведува во врска со нивната желба да Го направат Бог љубоморен, односно да Го заинтересираат за нив и да Го натераат да им помогне.
44. Псалм 24:1.
45. Буквално: ЃГлава на секој маж е Христос, глава на секоја жена е нејзиниот сопруг, а глава на Христос е БогЃ.
46. Или: Ѓнека носат долга косаЃ.
47. Или: Ѓкако знак на својот авторитетЃ.
48. Или: Ѓво нашата црква, и во сите Божји цркви, нема друг обичај освен овојЃ.
49. Во оригиналот: ЃересиЃ. Може да значи ЃсектиЃ, ЃнесогласувањаЃ, ЃрасцепиЃ.
50. Или: ЃПричестаЃ. Првите христијани често се собирале да јадат заедно во спомен на Господ Исус Христос. Причеста не била само леб и вино, туку целосен оброк.
51. Или: Ѓгроздов сокЃ. Зборот е овде имплициран, т.е., го нема во оригиналот, туку стои само Ѓзеде чашаЃ.
52. Буквално: ЃГрциЃ.
53. Буквално: ЃСите сме напоени од еден ист ДухЃ.
54. Во некои ракописи: Ѓго предадам на оган, го жртвувам за да можам со тоа да се фаламЃ.
55. Првичното библиско значење на зборот ЃпророкуваЃ е: поучува, советува, ја проповеда Божјата порака.
56. Амин значи: „Да, така нека биде“ или „Вистина е“.
57. Буквално: Ѓво ЗаконотЃ.
58. Цитат од Исаија: 28:11-12.
59. Реченицата: Ѓкако што е во сите христијански црквиЃ, може да се припои и кон наредниот стих.
60. Обичај било жените да седат зад мажите. Овде Павле ги советува дека ако не успеат да разберат дел од реченото, не треба веднаш да упаѓаат и да прашуваат, туку после, откако ќе заврши богослужбата.
61. Во некои ракописи 34 и 35 стих се поместени на крајот на оваа глава.
62. Според некои ракописи: ЃАко не го разбирате ова, останете си во вашето неразбирањеЃ.
63. Грчки: ЃКефаЃ.
64. Буквално: ЃбраќаЃ.
65. Буквално: ЃКако што во Адам сите умираат, така во Христос сите ќе оживеатЃ.
66. Цитат од Исаија: 22:13.
67. Цитат од Исаија 25:8.
68. Цитат од Осија 13:14.
69. Во оригиналот: ЃПедесетницаЃ.
70. Грција, областа јужно од Олимп.
71. Во тоа време под Азија се подразбирала римската провинција во денешна западна Турција.
72. Буквално: Ѓсо свет бакнежЃ.
73. Од арамејски: Ѓмарана таЃ.
74. Во некои ракописи има и: ЃАминЃ.