Одел Петре со години
аргат пусти по туѓини,
одел, 'ргал, аргатуел
и работел и робувал
по скелиња и палати
и по куќи на богати.
Не спечалил пусти пари
на години млади-стари -
се за други тој работел
се за други тој се потел -
тој што потта му ја зимал
змија в гради му оставил.
Да си умре дошло време,
скрстил раце - фрлил бреме -
по-арно е в земја ладна,
си мислела душа страдна,
не видела живот - в живот
на аргатин мачен скот.
Само змија не умрела,
в гробот гнездо си извила -
луња вее - таја пее,
веда м'ска - таја с'ска.
