Зборник на Миладиновци/ 445 песна

445 песна

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис.

„Трено, пиленце шарено!
Во ваша горна махала
Даљ има моми хубави,
Даљ има момо за мене?”
Он му веле, говоре:
„Баче ле, баче Стојане,
В нашата горна махала
Скоро је чума вртела,
Сите си моми измрели,
Мома си нема за тебе
За тебека, спроти тебе.”
Тогај и веле, говоре:
„Трено, пиленце шарено!
Дигни си ведро на рамо,
Нали го вода студена,
На водата се огледај,
Која мома ти ке видиш,
Таја ке бидит за мене,
И јас ке бидам за неја.”
Трено го је послушала,
Дигна си ведро на рамо,
Нали го вода студена,
Над водата се огледа,
Никоја мома не виде,
Сама себе она виде.
Тогај веле и говоре:
„Баче ле, баче Стојане!
Најдех си вода студена,
Над водата се огледах,
Никоја момо не видех,
Сама себе си се видех.”
Тогај и веле говоре:
„Трено, пиленце шарено!
Што толку си аџамиа,
Што толку не се сештаваш,
Оти не ми ти текнува,
Оти за мене ке бидиш,
И јас за тебе ке бидам? “
Тогај му веле и гoворе:
„Баче ле, баче Стојане!
Подмести се от местото,
Да не тебе господ тресне,
От јаснина до пладнина!
Ние сме близу роднина,
Тејко и чико два брата,
Мајка и чина јатарви.
Ние с тебе братучеди.”
Стојан и веле говоре:
„Трено, пиленце шарено!
Убава момо рот немат,
Широко поле хот немат,
Д'лбоко море дно немат,
Високо дрво сен немат,
Калешо јагне грех немат.”