Кроз планина пилци пропеале,
Кроз ливаѓе цвеќа разцутиле
Во ливада зелено езеро,
Во езеро асджер ненаситни,
Секои ден п’ еден човек јадит.
Се изредиле сите девојки,
Ред-от дојде на царева керка.
Цар керка си ми си промени,
ја промени с вила и кадифе,
ја однесе дури крај езеро,
Крај езеро н’ асджер ненаситни;
А тој оба ми ’и поголтнал.
|
Крѫзъ планина пилци пропеале,
Крѫзъ ливагѥ цвѣкя разцутиле
Во ливада зелено езеро,
Во езеро асджеръ ненаситни,
Секои денъ п’ еденъ човекъ ядитъ.
Сѣ изредиле сите девойки,
Ред-отъ дойде на царева керка.
Царъ керка си ми си промени,
ѭ промени съ вила и кадифе,
ѭ однесе дури край езеро,
Край езеро н’ асджеръ ненаситни;
А той оба ми ’и погѫлтналъ.
|
