Зборник на Миладиновци/ Дона и Аго
312 песна | Дона и Аго од Браќа Миладиновци |
314 песна |
на современ македонски правопис. |
„Что си метнала, Доне, Доне
девојко[1]
На п'т под орјах,
И метнала си,
Чомбер на глава?
Мајка си жалиш,
Башта си жалиш?”
Дона си Агу
Тихо отговара:
„Нали ма питаш,
Право да кажа;
Ни мајка жаља,
Ни башта жаља;
Тебе си жаља,
Като штеш д' идеш
На пусти сефер;
Не п`рлјага ли,
И ас с теб'д'ида
На пусти сефер?”
Аго си Дони,
Тихом говори:
„Ас не јујдисва
И тис с'с мене,
С'с мене д' идеш
На пусти сефер;
Че тамо кажет
Многу с Турци,
Повлече Грци,
Мен' штат погуби,
Тебе штат узе.”
Дена си Агу
Тихом говори:
„И ас с'с тебе,
Аго, да ида;
Дене да ти с'м
Младо сеихче,
Да ти тимара
Добрите коне
Брзи атове;
Утром да ти с'м
Млат кавеџија,
Млат чубукчија,
Кафе да вара,
Чубук да пала;
Вечер да ти с'м
Бјала кад'на,
Да ти постилам
Меки душеци
Да та зивавам
С меки јургане.”
Белешки
- ↑ Доне, Доне девојко - се повторува на секој стих.